«Ἡ Ἐκκλησία προείλετο δὲ καὶ ἐμόρφωσε μουσικὴν ἐπιτήδειαν πρὸς τὸν σκοπὸν τῶν ἐκκλησιαζομένων, ὅς ἐστιν ἡ ἀνύψωσις τῆς διανοίας ἐκ τῶν γηίνων πρὸς τὰ οὐράνια καὶ ἡ προσευχὴ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα, καὶ ἀνάλογον πρὸς τὰ θεία Αὐτῆς ἅσματα, ἔχουσαν τὸ μεγαλοπρεπὲς ἐν τῇ ἁπλότητι, τὸ τερπνὸν ἐν τῇ εὐρυθμίᾳ καὶ τὸ σεμνὸν ἐν τῇ, μετὰ ταπεινότητος, ἠρεμίας καὶ κατανύξεως, καθαρά, εὐκρινεῖ, ἀπερίττῳ καὶ ἐμμελεῖ ψαλμωδίᾳ».
Τό ἀπόσπασμα αὐτό ἀπό τῆς ἀπό 2.1.1880 ἀποσταλθείσης ἐπί Πατριαρχίας Ἰωακείμ τοῦ Γ´ «ἀπανταχούσης», συγκεφαλαιώνει φρονῶ εὐσύνοπτα τό σκοπούμενο τῶν μελωδημάτων τῆς Ἱεράς Ψαλμωδίας τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας.
Ἡ ἁρμονική σύγκραση τῶν τριῶν συνιστωσῶν της, ἤτοι τοῦ πρωτίστως θεολογικοῦ, μεστοῦ δογματικῶν ἀληθειῶν, ἀποκαλυπτικοῦ, παρηγορητικοῦ, ἑνίοτε παρακελευσματικοῦ καί ἐξόχως πνευματεμφόρου τῶν Ὑμνογράφων λόγου, τοῦ ἑδρασμένου μέν ἐπί τῶν ἀρχαιοελληνικῶν μουσικῶν τρόπων, ἱεροπρεπούς δέ, κατανυκτικοῦ, μυσταγωγικοῦ, καί συνεπῶς ἀναγωγικοῦ εἰς τήν οὐράνια σφαῖρα, μέλους καί τέλος τοῦ ἐκφράζοντος τό συσταλτικό, διασταλτικό καί ἠσυχαστικό ἦθος τῶν ὕμνων ῥυθμοῦ, διακονοῦν ἄριστα τήν διττή ἀποστολή τῆς Ψαλμωδίας πού συνίσταται ἀφ᾿ ἑνός μέν εἰς τήν ὑμνολογική ἔκφραση τῆς δοξολογικῆς ἀντιπροσφοράς τοῦ ἀνθρώπου στήν σωτηριώδη οἰκονομία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ στήν ἐν γένει ἠθοπλαστική καί παιδευτική ψυχαγωγία τῶν ἀκροωμένων πιστῶν.
Στό πλαίσιο αὐτό ἐντεταγμένη πρέπει νά ἐκληφθεῖ καί ἡ ἀπόδοση, ἐκ μέρους τοῦ Ἱερατείου, τῶν μελῶν τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί πρωτίστως τῆς Θείας Λειτουργίας, ἡ ἠδύμολπη ἐκτέλεση τῶν ὁποίων εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τό ὑπούργημα τοῦ Ἱερέως καί συνεπικουρεῖ τίς ἐφάνσεις τοῦ τρισσοῦ ἀξιώματός του, πού συγκεφαλαιώνονται εἰς τήν χριστοποίηση καί θέωση τῶν ἐμπεπιστευμένων εἰς αὐτούς πιστῶν.
Στερρῶς πεπεισμένοι ὅτι ἡ ἐταστική ἀκρόαση τῶν κατά τρόπο ὑποδειγματικό ἐκτελεσθέντων ἱερατικῶν καί ἄλλων μελῶν ἀπό τούς συντελεστές τῶν ψηφιακῶν αὐτῶν δίσκων, πού διακρίνονται, κατά κοινή ὁμολογία ὅλων τῶν εἰδημόνων καί ρεκτῶν τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, πέρα ἀπό τήν ἀναντίρρητη ἐμβρίθεια τῶν γνώσεων τους καί διά τό ἀπαράμιλλο ἐκκλησιαστικό ἦθος τους, θά συμβάλλει οὐσιαστικά στήν βελτίωση των μουσικολογικῶν γνώσεων τῶν Ἱερέων μας, συγχαίρουμε καί ἐπικροτοῦμε τήν ὠραία πρωτοβουλία τους, εὐελπιστώντας καί προσβλέποντας σέ ἐξίσου ἐπιτυχημένες καί ἐποικοδομητικές μελλοντικές συνεργασίες τους.
Άρης Φλουράκης
